زخم و سوختگی
درمان های سلولی با استفاده از PRP اتولوگ انتخاب های جدیدی را در درمان زخم ها ایجاد کرده است. تاثیر درمان در کاربرد های جراحی، در درمان سوختگی های شدید و در پیوند های سلولی و بافتی اثبات شده است.
عملکرد پلاکت ها در روند ترمیم زخم از سال ۱۹۸۰ شناخته شد.
فن آوری PRP به عنوان یک روش درمانی طی چند سال بعد، باعث گردید اثرات مواد مترشحه از پلاکت ها نه در جریان خون، بلکه در بافت های دچار آسیب مستقیما مشاهده شد.
در روند فیزیولوژیک ترمیم زخم، پلاکت های به دام افتاده درون لخته خونی به عنوان منبع اصلی فاکتورهای فعال زیستی عمل می کند. بنابراین مفهوم PRP روشن است. با توجه به اینکه پلاکت ها به عنوان منبع عمده فاکتورهای ترمیم کننده در لخته خون شناخته می شوند، این ایده که تغلیظ پلاکت ها در محل آسیب می تواند روند ترمیم زخم را تسریع یا بهینه سازد، موجب شد درمان با PRP ابداع شود.
روند ترمیم زخم شامل رهاسازی کاملا منظم و مرحله به مرحله و تعامل پیچیده چندین فاکتور هورمونی و چند نوع سلول می باشد. این فرآیند از سه مرحله هم پوشان:
- التهاب
- تکثیر سلولی
- بازآرایی بافت
بیمار خانم ۸۱ ساله، دچار سوختگی سینه و شکم
بیمار به علت سوختگی نوع دوم و در برخی نواحی نوع سوم در سینه و شکم بستری شده بود. به علت نارسایی قلبی، نارسایی کلیوی، حادثه عروق مغزی در گذشته و ترومبوز عروق تحتانی بدن نمی توانست تحت عمل قرار گیرد.
درمان: بعد از پنج دوره درمانی، بیشتر نواحی دچار سوختگی با پوست سازی کامل بهبود یافتند.
بیمار خانم ۸۲ ساله ای با زخم پنجه و انگشتان پای راست که از یک ماه پیش ایجاد شده است.
دبریدمان ۲۸ آذر انجام شد.و PRP در تاریخ ۲۹ آذر ۹۶ انجام شد.پانسمان اول ۳ دی ماه تعویض شد.
