کیت NPRP – کیت ۶ لوله ارژنگ

کیت NPRP با داشتن ۶ لوله، در دسته سیستم‌های PRP مبتنی بر لوله و چندمرحله‌ای قرار می‌گیرد. این رویکرد، هرچند از نظر استریلیتی ذاتی نسبت به سیستم‌های مدار بسته (مانند کیت OPRP همین شرکت) متفاوت است، اما مزایای خاص خود را، به ویژه در زمینه دستیابی به غلظت‌های پلاکت بالا و انعطاف‌پذیری فرآیند، دارد. درک منطق پشت این سیستم‌ها به فهم بهتر عملکرد کیت NPRP کمک می‌کند.

دلیل محبوبیت پی آر پی تراپی چیست؟

در عصر رو به رشد پزشکی ، پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) جایگاه خود را به عنوان یک ابزار درمانی اتولوگ، ایمن و مؤثر تثبیت کرده است. توانایی PRP در آزادسازی غلظت بالایی از فاکتورهای رشد، آن را به گزینه‌ای جذاب برای طیف وسیعی از کاربردها، از جوان‌سازی پوست و درمان ریزش مو گرفته تا بهبود آرتروز و تسریع ترمیم زخم، تبدیل کرده است. شرکت دانش‌بنیان نوآوران سلامت ارژنگ، به عنوان یکی از تولیدکنندگان پیشرو در زمینه فناوری‌های PRP در ایران، با ارائه محصولات متنوع و باکیفیت، نقش مهمی در دسترسی کلینیک‌ها و مراکز درمانی به این فناوری ایفا می‌کند.

یکی از محصولات کلیدی این شرکت، کیت NPRP (۶ لوله) است که به عنوان راهکاری پیشرفته، کارآمد و با دقت بالا برای تهیه PRP معرفی شده است. این کیت که شامل شش لوله آزمایشگاهی است، در کنار محصول دیگر این شرکت یعنی کیت LPRP (که دارای ۴ لوله است و طبق اطلاعات موجود، تفاوت اصلی این دو در تعداد لوله‌هاست)، گزینه‌ای مبتنی بر سیستم لوله‌ای (Open System) برای تهیه PRP ارائه می‌دهد. وجود شش لوله در کیت NPRP می‌تواند نشان‌دهنده قابلیت پردازش حجم خون بیشتر یا امکان انجام مراحل جداسازی با دقت و تفکیک بالاتر باشد.

در ادامه به ماهیت سیستم‌های PRP چند لوله‌ای، مزایای بالقوه کیت NPRP، روند احتمالی فرآیند تهیه PRP با استفاده از آن، و به تفصیل به کاربردهای بالینی گسترده‌ای که شرکت برای این محصول ذکر کرده (شامل ریزش مو، جوان‌سازی پوست، آرتروز و درمان زخم) خواهیم پرداخت. هدف، ارائه تصویری روشن از جایگاه و ارزش این کیت در سبد محصولات نوآوران سلامت ارژنگ و در دستان پزشکان و متخصصان است.

موشکافی کیت ۶ لوله پی آر پی ارژنگ

کیت NPRP با داشتن ۶ لوله، در دسته سیستم‌های PRP مبتنی بر لوله و چندمرحله‌ای قرار می‌گیرد. این رویکرد، هرچند از نظر استریلیتی ذاتی نسبت به سیستم‌های مدار بسته (مانند کیت OPRP همین شرکت) متفاوت است، اما مزایای خاص خود را، به ویژه در زمینه دستیابی به غلظت‌های پلاکت بالا و انعطاف‌پذیری فرآیند، دارد. درک منطق پشت این سیستم‌ها به فهم بهتر عملکرد کیت NPRP کمک می‌کند.

چرا فرآیند چند مرحله‌ای (معمولاً Double Spin)؟

هدف اصلی از تهیه PRP، افزایش غلظت پلاکت‌ها نسبت به سطح پایه آن‌ها در خون کامل است (معمولاً ۳ تا ۸ برابر). روش‌های تک مرحله‌ای (Single Spin) که فقط گلبول‌های قرمز را جدا می‌کنند، معمولاً به غلظت‌های پایین‌تری از پلاکت در حجم پلاسمای بیشتر می‌رسند.

روش سانتریفیوژ دو مرحله‌ای (Double Spin) برای دستیابی به غلظت‌های بالاتر طراحی شده است. در این روش:

• مرحله اول (Soft Spin): خون کامل حاوی ضدانعقاد با نیروی g نسبتاً پایین سانتریفیوژ می‌شود. هدف، جداسازی گلبول‌های قرمز (که سنگین‌تر هستند و در پایین لوله ته‌نشین می‌شوند) از پلاسما، پلاکت‌ها و لکوسیت‌ها (که در لایه‌های بالایی قرار می‌گیرند) است، بدون اینکه پلاکت‌ها به شدت فشرده شوند. لایه میانی، بین گلبول‌های قرمز و پلاسما، به نام بافی‌کوت (Buffy Coat)، سرشار از پلاکت‌ها و لکوسیت‌ها است.
• انتقال: پلاسما و لایه بافی‌کوت با دقت به یک یا چند لوله دیگر منتقل می‌شوند.
• مرحله دوم (Hard Spin): لوله(های) حاوی پلاسما و پلاکت‌ها با نیروی g بالاتر سانتریفیوژ می‌شوند. این کار باعث ته‌نشین شدن و فشرده شدن پلاکت‌ها در کف لوله به صورت یک رسوب (Pellet) می‌شود.
• حذف پلاسمای فقیر از پلاکت (PPP): بخش زیادی از پلاسمای رویی که فاقد پلاکت یا دارای پلاکت کم است (PPP)، با دقت برداشته و دور ریخته می‌شود.
• تهیه PRP نهایی: رسوب پلاکت‌ها در حجم کمی از پلاسمای باقی‌مانده (معمولاً ۱ تا ۳ سی‌سی) به آرامی حل (Resuspend) می‌شود تا محلول غلیظ PRP نهایی به دست آید.

چرا کیت NPRP را استفاده کنیم؟

استفاده از تعداد لوله‌های بیشتر در یک کیت Double Spin مانند NPRP می‌تواند چندین مزیت یا ویژگی بالقوه داشته باشد: پردازش حجم خون بیشتر: وجود ۶ لوله ممکن است به سادگی امکان پردازش حجم اولیه خون بیشتری را فراهم کند. برای مثال، می‌توان خون را در ۲ یا ۳ لوله اولیه جمع‌آوری کرد، پلاسما/بافی‌کوت آن‌ها را در ۲ لوله میانی ترکیب کرد و در نهایت در ۱ یا ۲ لوله نهایی تغلیظ نمود. این امر منجر به تولید حجم نهایی PRP بیشتری می‌شود که برای درمان نواحی وسیع‌تر (مانند کل پوست سر برای ریزش مو، یا هر دو زانو برای آرتروز) یا کاربردهایی که به حجم بالاتر نیاز دارند، مفید است.
افزایش دقت در جداسازی: مراحل بیشتر یا لوله‌های اختصاصی‌تر ممکن است اجازه دهد جداسازی لایه بافی‌کوت با دقت بیشتری انجام شود. این امر می‌تواند به کنترل بهتر بر روی غلظت نهایی پلاکت و همچنین میزان لکوسیت‌ها در محصول نهایی کمک کند. این قابلیت می‌تواند به ادعای “دقت بالا”ی کیت NPRP مرتبط باشد. برای مثال، شاید پروتکل اجازه دهد کاربر انتخاب کند که بخش غنی از لکوسیت بافی‌کوت را بیشتر یا کمتر برداشت کند تا L-PRP (Leukocyte-Rich PRP) یا P-PRP (Leukocyte-Poor PRP) تهیه نماید، اگرچه این مورد نیازمند دستورالعمل خاص از سوی شرکت است.
تفکیک اجزای بیشتر: به صورت تئوریک، لوله‌های اضافی می‌توانند برای جداسازی دقیق‌تر پلاسمای فقیر از پلاکت (PPP) یا حتی تهیه فرآورده‌های دیگر به طور همزمان استفاده شوند، اگرچه کاربرد اصلی PRP است.
انعطاف‌پذیری پروتکل: شاید پروتکل NPRP اجازه دهد بسته به حجم خون اولیه یا غلظت هدف، از تعداد متغیری از این ۶ لوله استفاده شود.
گردش کار احتمالی با NPRP:
یک سناریوی محتمل می‌تواند شامل: لوله‌های اولیه برای جمع‌آوری خون با ضدانعقاد، لوله‌هایی برای انتقال پلاسما/بافی‌کوت پس از سانتریفیوژ اول، و لوله‌هایی برای سانتریفیوژ دوم و تغلیظ نهایی باشد. جزئیات دقیق بستگی به پروتکل ارائه شده توسط نوآوران سلامت ارژنگ دارد.
درک این اصول به ما کمک می‌کند تا بدانیم کیت NPRP (۶ لوله)، احتمالاً یک سیستم Double Spin است که برای دستیابی به PRP با غلظت بالا و با قابلیت پردازش حجم بیشتر یا دقت بالاتر در جداسازی نسبت به سیستم‌های ساده‌تر طراحی شده است.

ویژگی‌ها و مزایای بالقوه کیت NPRP (۶ لوله)

با توجه به توضیحات شرکت و ساختار ۶ لوله‌ای، می‌توان ویژگی‌ها و مزایای بالقوه‌ای را برای کیت NPRP برشمرد:
اجزای کیت: انتظار می‌رود کیت NPRP شامل ۶ لوله آزمایشگاهی استریل و احتمالاً یکبار مصرف باشد. این لوله‌ها یا حاوی مقدار مشخصی ضدانعقاد (مانند سیترات سدیم یا ACD-A) هستند یا ضدانعقاد در ویال جداگانه‌ای برای افزودن به خون ارائه می‌شود. همچنین احتمالاً شامل سرنگ‌ها و سوزن‌های لازم برای خون‌گیری و انتقال مایعات بین لوله‌ها می‌باشد.
ادعای “پیشرفته و کارآمد”: این ادعا احتمالاً به پروتکل Double Spin بهینه شده و نتایج قابل دستیابی با آن اشاره دارد. کارایی می‌تواند به معنای دستیابی به غلظت پلاکت بالا با حفظ زنده‌مانی (Viability) پلاکت‌ها باشد.
ادعای “دقت بالا در جداسازی پلاکت‌ها”: این مهم‌ترین ویژگی ادعا شده است. همانطور که در بخش قبل بحث شد، سیستم ۶ لوله‌ای پتانسیل این دقت بالا را دارد از طریق:
کنترل بهتر غلظت: امکان دستیابی به غلظت پلاکت هدفمندتر و تکرارپذیرتر.
مدیریت لکوسیت (Leukocyte Modulation): پتانسیل برای تهیه L-PRP یا P-PRP بسته به نیاز بالینی. L-PRP ممکن است در کاربردهای ارتوپدی یا زخم به دلیل خواص ضد میکروبی و التهابی اولیه لکوسیت‌ها ترجیح داده شود، در حالی که P-PRP ممکن است در کاربردهای زیبایی برای کاهش التهاب اولیه مناسب‌تر باشد. “دقت بالا” می‌تواند به توانایی کنترل این پارامتر اشاره داشته باشد. (توجه: این تفسیر نیازمند تایید شرکت است).
کاهش آلودگی با گلبول قرمز: جداسازی دقیق‌تر بافی‌کوت می‌تواند میزان گلبول‌های قرمز در PRP نهایی را به حداقل برساند، که معمولاً نامطلوب تلقی می‌شود.

کیفیت و استاندارد

با توجه به سابقه نوآوران سلامت ارژنگ و تولید شده توسط کارخانه خود شرکت از این موضوع مطمئن باشید که لوله‌های مورد استفاده در کیت NPRP استریل، غیر تب‌زا (Pyrogen-Free) و ساخته شده از مواد گرید پزشکی باشند تا ایمنی بیمار تضمین شود.

مقایسه کیت OPRP و NPRP

مقایسه با سیستم بسته (مانند OPRP): کیت NPRP به عنوان یک سیستم مبتنی بر لوله، یک سیستم “باز” یا “نیمه باز” محسوب می‌شود. این به معنی نیاز به دقت بیشتر در رعایت شرایط استریل حین کار (ترجیحاً زیر هود لامینار) برای جلوگیری از آلودگی است. در مقابل، سیستم‌های بسته مانند OPRP ایمنی ذاتی بالاتری از نظر استریلیتی دارند.

درمان ریزش مو (Hair Loss Restoration):

مکانیسم اثر PRP: ریزش مو، به ویژه آلوپسی آندروژنیک (طاسی با الگوی مردانه و زنانه)، میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. PRP به عنوان یک درمان نوین و مؤثر در این زمینه شناخته شده است. فاکتورهای رشد آزاد شده از پلاکت‌ها (مانند PDGF, VEGF, IGF-1, FGF) مستقیماً بر روی سلول‌های پاپیلای درمی (Dermal Papilla) در فولیکول مو اثر می‌گذارند. این تحریک باعث: افزایش تکثیر سلول‌های پاپیلای درمی.
افزایش رگ‌زایی (Angiogenesis) در اطراف فولیکول و بهبود خون‌رسانی.
طولانی‌تر شدن فاز رشد مو (آناژن) و کوتاه‌تر شدن فاز استراحت (تلوژن).
افزایش ضخامت ساقه مو.

کاهش التهاب فولیکولی (در برخی انواع ریزش مو)

نقش NPRP: دستیابی به غلظت پلاکت کافی و پایدار برای تحریک مؤثر فولیکول‌ها حیاتی است. “دقت بالای” NPRP در جداسازی پلاکت می‌تواند به معنی ارائه دوز مؤثری از فاکتورهای رشد به پوست سر باشد. قابلیت پردازش حجم خون بیشتر با ۶ لوله نیز امکان تهیه PRP کافی برای پوشش دادن کل نواحی کم‌پشت سر را فراهم می‌کند.

پروتکل و نتایج: درمان معمولاً شامل چندین جلسه تزریق PRP به صورت میکرو اینجکشن در نواحی کم‌پشت پوست سر با فواصل ۴ تا ۶ هفته است. نتایج (کاهش ریزش، افزایش تراکم و ضخامت مو) معمولاً پس از ۳ تا ۶ ماه قابل مشاهده است و ممکن است نیاز به جلسات نگهدارنده سالانه باشد.

جوان‌سازی پوست (Skin Rejuvenation)

مکانیسم اثر PRP: پیری پوست با کاهش تولید کلاژن و الاستین، کاهش ضخامت پوست، و آسیب ناشی از عوامل محیطی (مانند نور خورشید) مشخص می‌شود. PRP با آزادسازی فاکتورهای رشد، فرآیندهای بازسازی طبیعی پوست را تحریک می‌کند: تحریک فیبروبلاست‌ها: PDGF و TGF-β باعث افزایش تکثیر فیبروبلاست‌ها و تولید کلاژن نوع I و III و الاستین جدید می‌شوند که به بهبود استحکام، حجم و خاصیت ارتجاعی پوست کمک می‌کند.
تحریک رگ‌زایی: VEGF باعث بهبود خون‌رسانی و تغذیه پوست می‌شود.
ترمیم ماتریکس: فاکتورهای رشد به بازسازی ماتریکس خارج سلولی کمک می‌کنند.
کاربردها: PRP برای بهبود چین و چروک‌های ظریف، بهبود بافت و تونالیته پوست، افزایش شادابی، درمان اسکارهای آکنه، و جوان‌سازی نواحی صورت، گردن، دکلته و پشت دست استفاده می‌شود. اغلب همراه با روش‌های دیگر مانند میکرونیدلینگ (که خود باعث تحریک کلاژن‌سازی و ایجاد کانال‌هایی برای نفوذ بهتر PRP می‌شود) به کار می‌رود.
نقش NPRP: در جوان‌سازی پوست، ارائه غلظت مناسب و کیفیت بالای فاکتورهای رشد برای تحریک مؤثر فیبروبلاست‌ها اهمیت دارد. “دقت بالای” NPRP می‌تواند به دستیابی به نتایج یکنواخت‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر کمک کند.

آرتروز و بیماری‌های مفصلی (Arthritis Treatment)

مکانیسم اثر PRP: آرتروز (استئوآرتریت)، به ویژه در مفصل زانو، ناشی از تخریب پیشرونده غضروف مفصلی و التهاب سینوویوم است. PRP به عنوان یک درمان بیولوژیک برای کاهش علائم و احتمالاً کند کردن روند پیشرفت بیماری مطرح است. مکانیسم‌های اصلی عبارتند از: اثر ضد التهابی: فاکتورهای رشد PRP می‌توانند تولید سیتوکین‌های پیش‌التهابی (مانند IL-1β و TNF-α) را در مفصل مهار کرده و تولید سیتوکین‌های ضدالتهابی را افزایش دهند.
تحریک سلول‌های غضروفی (کندروسیت‌ها): فاکتورهایی مانند TGF-β و IGF-1 می‌توانند تکثیر کندروسیت‌ها و تولید اجزای ماتریکس غضروفی (مانند کلاژن نوع II و پروتئوگلیکان‌ها) را تحریک کنند.
اثر محافظتی بر غضروف (Chondroprotection): ممکن است از مرگ سلول‌های غضروفی جلوگیری کند.
بهبود لوبریکاسیون مفصل: می‌تواند تولید اسید هیالورونیک توسط سلول‌های سینوویال را تحریک کند.
نقش لکوسیت‌ها (L-PRP vs P-PRP): در درمان آرتروز، بحث در مورد نقش لکوسیت‌ها وجود دارد. برخی معتقدند L-PRP با داشتن لکوسیت‌ها ممکن است در ابتدا کمی التهاب را افزایش دهد اما اثرات ضد میکروبی و بازسازی بلندمدت بهتری دارد. برخی دیگر P-PRP را به دلیل پتانسیل التهابی کمتر ترجیح می‌دهند. اگر NPRP امکان کنترل میزان لکوسیت را فراهم کند (“دقت بالا”)، این یک مزیت مهم برای تطبیق درمان با شرایط بیمار خواهد بود.
نتایج بالینی: مطالعات متعدد نشان داده‌اند که تزریق داخل مفصلی PRP می‌تواند به طور قابل توجهی درد را کاهش داده و عملکرد فیزیکی بیماران مبتلا به آرتروز زانو (به ویژه در مراحل خفیف تا متوسط) را برای مدت ۶ تا ۱۲ ماه بهبود بخشد.

درمان زخم‌های مزمن و حاد (Wound Healing)

مکانیسم اثر PRP: ترمیم زخم یک فرآیند پیچیده شامل مراحل التهاب، تکثیر (Proliferation) و بازآرایی (Remodeling) است. PRP با تأمین غلظت بالایی از فاکتورهای رشد در محل زخم، تمام این مراحل را تسریع و تقویت می‌کند: جذب سلول‌های ترمیم‌کننده: PDGF به عنوان یک عامل کموتاکتیک قوی، فیبروبلاست‌ها، ماکروفاژها و سلول‌های اندوتلیال را به محل زخم جذب می‌کند.
تحریک تکثیر سلولی: فاکتورهای رشد باعث تکثیر کراتینوسیت‌ها (برای پوشش اپیتلیالی)، فیبروبلاست‌ها (برای تولید ماتریکس) و سلول‌های اندوتلیال (برای رگ‌زایی) می‌شوند.
افزایش تولید ماتریکس: TGF-β تولید کلاژن و سایر اجزای ماتریکس را تحریک می‌کند.
رگ‌زایی: VEGF تشکیل عروق جدید را برای خون‌رسانی به بافت در حال ترمیم افزایش می‌دهد.
اثر ضد میکروبی (در L-PRP): حضور لکوسیت‌ها می‌تواند به کنترل عفونت در زخم‌های مزمن کمک کند.
کاربردها: PRP به ویژه در درمان زخم‌های مزمنی که به درمان‌های استاندارد پاسخ نمی‌دهند، مانند زخم پای دیابتی، زخم‌های فشاری (بستر) و زخم‌های عروقی، مؤثر است. همچنین در تسریع بهبودی زخم‌های حاد جراحی یا تروماتیک نیز استفاده می‌شود.
نقش NPRP: در درمان زخم، تأمین مداوم فاکتورهای رشد و ایجاد یک محیط مناسب برای ترمیم حیاتی است. کیفیت و غلظت بالای PRP تهیه شده با NPRP می‌تواند به شروع و پیشرفت فرآیند ترمیم در زخم‌های مقاوم کمک کند.
در تمام این کاربردها، توانایی کیت NPRP در تهیه PRP با “دقت بالا” و “کارایی” می‌تواند به معنی دستیابی به نتایج بالینی بهتر و قابل پیش‌بینی‌تر برای بیماران باشد.

سخنی با مصرف کنندگان عزیز

کیت NPRP (۶ لوله) یکی از اعضای خانواده محصولات شرکت نوآوران سلامت ارژنگ است که به عنوان راهکاری کارآمد و دقیق مبتنی بر سیستم لوله ای (Open System) برای متخصصان بالینی طراحی شده است.

ساختار شش لوله‌ای این کیت، قویاً نشان‌دهنده بهره‌گیری از یک پروتکل چندمرحله‌ای، به احتمال زیاد سانتریفیوژ دو مرحله‌ای (Double Spin)، است که پتانسیل دستیابی به غلظت‌های پلاکت بالا و کنترل دقیق‌تر بر ترکیب نهایی PRP را فراهم می‌آورد. این ویژگی‌ها می‌توانند توجیه‌کننده ادعای شرکت مبنی بر “پیشرفته بودن” و “دقت بالای” این کیت در جداسازی پلاکت‌ها باشند.

کیت NPRP (۶ لوله) در کنار سایر محصولات نوآوران سلامت ارژنگ مانند کیت LPRP (۴ لوله) و کیت مدار بسته OPRP، گزینه‌ای دیگر با ویژگی‌های خاص خود را به پزشکان ارائه می‌دهد. انتخاب NPRP می‌تواند برای کلینیک‌هایی که به دنبال دستیابی به غلظت‌های بالای پلاکت با استفاده از یک سیستم لوله‌ای پیشرفته هستند و اولویت آن‌ها انعطاف‌پذیری و کنترل فرآیند (با رعایت دقیق اصول استریلیتی) است، ایده‌آل باشد. تعهد شرکت نوآوران سلامت ارژنگ به تولید محصولات با کیفیت و استاندارد، اطمینان خاطری برای استفاده از این کیت در جهت ارائه بهترین نتایج درمانی به بیماران فراهم می‌آورد.